Bezoek uit Nederland!

28 februari 2017

De tijd vliegt! Deze week is onze derde stageweek begonnen. Tamara en ik hebben gemerkt dat er weinig structuur is wat betreft onze stage. Vaak weten we niet wat we op een dag gaan doen. We zijn daarom vandaag even met Bulelani gaan zitten om te bespreken wat we in een week gaan doen om meer structuur te krijgen. Als het goed is gaan we volgende week de groep kinderen uitkiezen (30 kinderen) waar we t/m juli mee gaan werken. Dan hebben we ons eigen groep kinderen waar we een goede band mee op kunnen bouwen en 1 op 1 gesprekken mee kunnen houden.

Vorige week maandag zijn mijn vader en Els in Zuid-Afrika aangekomen. Woensdagavond zijn we in het centrum van Kaapstad iets gaan eten met z'n vieren, heel gezellig. Gek om te beseffen dat mijn vader hier nu ook is, maar zeker heel leuk! Afgelopen vrijdag heb ik hem en Els aan Bulelani voorgesteld. Daarna hebben Tamara en ik de scholen laten zien waar wij werken. Ik weet niet zeker of ik mijn vader gerustgesteld heb nu heb laten zien waar ik werk, haha sorry pap! Wanneer je door de townships rijdt, vraag je je ook af waar je bent beland, maar de scholen waar wij werken, zijn heel goed onderhouden en zien er heel netjes uit. Zaterdag zijn we met mijn vader en Els naar Boulders Beach, Cape Point en Kaap de Goede Hoop gereden. Er naartoe rijden, is al leuk, omdat de natuur hier heel mooi is. Op Boulders Beach aangekomen veel pinguïns gespot. Vanuit de verte leken de pinguïns wel nep, omdat ze amper bewogen. Toch begonnen er nog twee pinguïns met elkaar te matten, dus het waren duidelijk echte :P Daarna doorgereden naar Cape Point. We moesten nog een heel stuk naar boven klimmen om op de top te komen. Tamara en ik waren weer lekker goed voorbereid (not). We gingen een berg beklimmen met honger. Eenmaal boven vielen we bijna flauw van de honger, maar we hadden wel prachtig uitzicht gelukkig. Nadat we weer beneden waren en gegeten hadden, reden we door naar Kaap de Goede Hoop. Na duizenden foto's van de zee gemaakt te hebben, reden we weer naar huis. Ik moest afscheid van m'n vader nemen en dat viel wat zwaarder dan gedacht. Ik zie hem nu 5 maanden niet, gek idee! Het scheelt heel erg dat ik samen met Tamara ben. We hebben veel steun aan elkaar en het is fijn om lekker in het Nederlands te kletsen. Morgen gaan we weer meelopen met de social worker die we vorige week hebben ontmoet. Hopelijk gaan we op huisbezoeken, maar je weet het maar nooit hier in Zuid-Afrika. Ik zal het laten weten in de volgende blog. Liefs x!