Stage bij Township Roots is begonnen!

Inmiddels zijn we alweer een paar dagen verder en ik probeer zoveel mogelijk te genieten van de tijd dat we hier zitten. Vrijdag 10 februari hebben we een chilldagje gehouden, lekker uitgeslapen, op de hoek in Lower Main Road bij Honey Bun geluncht en mijn reisblog geschreven. Rond 4 uur kregen we bezoek van Bulelani Futshane, hij is medeoprichter van Township Roots, de organisatie waar Tamara en ik stage gaan lopen. Hij is heel erg enthousiast dat wij bij zijn organisatie komen werken, waardoor wij ons heel erg welkom voelen. Nadat hij weer was vertrokken, zijn Tamara en ik als echte kokkinnen aan de slag gegaan in de keuken om een degelijke maaltijd te maken. Ik denk alleen dat we nog even wat recepten moeten ontdekken, want ons zelfbedachte maaltijd met rijst, sperziebonen, kip en een veel te hete saus was geen succes, oeps! We wisten niet waar we het moesten zoeken van de hitte.

Zaterdag zijn we met de trein naar het strand van Muizenberg geweest. De mevrouw van de treinkaartjes vroeg ons of we 1e klas of 3e klas wilden zitten. Ik als gierige Nederlander stelde voor om 3e klas kaartjes te kopen. Echter was dit niet zo slim, omdat 3e klas stampvol zit en er mannen inzitten die 'whities!' naar ons roepen. We besloten daarom maar 1e klas te zitten in de hoop dat we niet gepakt zouden worden. Bovendien hadden we op het station een Nederlandse jongen leren kennen en hij ging ook 1e klas naar Muizenberg. Na een paar haltes verder te zijn gereden dacht ik dat we wel veilig zaten, maar toen kwam jammer genoeg toch de conducteur langs. De schade: 40 rand boete (2,82 euro), gelukkig viel dat dus enorm mee. Eenmaal aangekomen in Muizenberg was het echt genieten op het strand. Het zeewater was nog best wel koud, maar toch heerlijk genoten van de golven. Eenmaal weer thuis aangekomen, kwamen we erachter dat we toch wat beter hadden moeten insmeren. Ik dacht dat ik mooi bruin aan het worden was, maar ik neig toch wat meer naar een kreeft. Van m'n oogleden tot m'n voeten aan toe verbrand, superbalen! Na 4 lagen aftersun nog even wat gaan eten bij Obz Café In Observatory.

Zondag sla ik even over, omdat dat niet echt een spectaculaire dag was. Vandaag 13 februari was echter wel een hele leuke dag. Vandaag zijn we namelijk met onze stage begonnen! Bulelani heeft ons samen met een ander huisgenootje die ook voor Township Roots werkt, meegenomen de townships in. Hij nam ons eerst mee naar Langa, dit is een sloppenwijk vlak buiten Kaapstad en is met het oprichtingsjaar 1923 de oudste sloppenwijk uit de regio. Bulelani werkt ook als tour guide, dus hij kon ons heel veel vertellen over de apartheid en de afschaffing daarvan. Zo vertelde hij onder andere dat de zwarte mensen in de jaren 60 een 'dompas' bij zich moesten hebben, waarin stond op welke plek zij zich mochten bevinden en op welke tijd ze daar mochten zijn. Als je die pas niet bij je had, kon je worden gearresteerd en vastgezet worden. Te bizar voor woorden. Bulelani heeft ons daarna nog meer townships laten zien. Zo zie je aan de ene kant van de weg de luxe huizen staan en aan de andere kant van de weg kijken de mensen in de townships daar tegenaan. Terwijl we daar rondrijden, hebben we onze deuren in de auto op slot, omdat het zomaar kan gebeuren dat wanneer de auto stil staat, dat iemand de deur opentrekt. Ik verbaas mij ook nog steeds over het verkeer hier. Terwijl het stoplicht op rood staat, rijden we gewoon door en niemand kijkt er ook van op. De stoplichten (of zoals de Zuid-Afrikanen het noemen: the robots) zijn meer een richtlijn, dan dat mensen zich er echt aan houden. Iedereen haalt elkaar in, toetert en wie het eerst komt wie het eerst maalt. Dat wordt nog wat als Tamara en ik hier gaan autorijden!Vervolgens liet Bulelani ook 1 van de scholen zien waar wij als social workers gaan werken. De school was veel groter dan ik had verwacht en blijkbaar was iedereen al op smart op ons aan het wachten. We voelden ons echt welkom! We hebben ons aan de kinderen voorgesteld en zijn daarna bij de activiteiten gaan observeren. Het viel mij op dat Bulelani iedere keer switcht van Engels naar Xhosa. Xhosa wordt ook wel de kliktaal genoemd, omdat bepaalde letters worden uitgesproken met het klikken van de tong. Ik heb het nog niet helemaal onder de knie haha! Al met al, veel indrukken opgedaan. Morgen ontdekken op welke andere school we nog meer gaan werken. Ben benieuwd!